Dag 31: De schone slaapster
Ik heb geen idee wat ik vandaag zou kunnen doen. Ik had bedacht wat door Kunming te sjokken, maar ik hoor van meerdere dat er eigenlijk niet zoveel bijzonders is en als ik slechts één dag heb dat ik dan zeker naar Xi Shan zou moeten, de Western Hills. Ten zuiden van Kunming ligt het Dian meer met daarnaast deze heuvels welke een prachtig uitzicht geven over het meer en de stad. Zoals altijd ben ik vrij makkelijk te beïnvloeden en besluit ik hier heen te gaan. Een drietal blaren hebben zich ondertussen een weg weten te vinden naar mijn voeten en ik heb me voorgenomen vandaag dan toch wel de luie Chinees uit te hangen. Bij de ingang koop ik het combi ticket dat me recht geeft op toegang tot de berg en al haar pracht en praal en daarnaast ook tot de bus de berg op, de kabelbaan nog verder de berg op en het elektrische golfkarretje naar de uitgang. Ik heb afgelopen weken al genoeg geklommen, ik kan dit best voor mezelf goed praten. De bus rijdt omhoog en links en rechts zie ik allerlei mensen zweten en ploeteren terwijl ik achterover geleund in de airconditioning nog eens kijk hoe laat het is. We komen boven waar ik ongeveer 200 meter moet lopen tot de kabelbaan en eindelijk weer kan zitten, nu geen airconditioning helaas, maar wel vast een voorproefje op het uitzicht van straks uitkijkend op het meer terwijl het krakende stoeltje langzaam omhoog wordt gebracht. Vlakbij de top spring ik er weer van af en met veel te veel energie over besluit ik toch maar het laatste stukje tot de top de trap te nemen voor ik weer aan de afdaling begin. Deze plek wordt niet voor niks Western Hills genoemd want wanneer ik boven kom zie je meerdere toppen van de andere heuvels boven deze uit steken, ik ga dan natuurlijk geen genoegen nemen met deze B-top. Er is echter geen duidelijk pad naar de andere heuvels maar er is een heel veld aan rotsen net zoals bij het Stone Forest waar ik eerder was, waar je overheen kan op weg naar de andere toppen. Waar het in het begin erg eenvoudig leek wordt het naarmate ik verder kom toch iets lastiger en begint het af en toe meer op boulderen te lijken, weliswaar op een makkelijk niveau, maar als ik nu weer een stervende zwaan doe ligt er geen dikke mat om mijn val te breken, bij sommige stukken zou de val ook wel iets meer zijn dan een paar meter. Ik was nu toch wel redelijk gevaarlijk bezig terwijl ik op mijn veel te gladde sneakers van rots naar rots aan het springen was, maar dit was echt heel gaaf! Eenmaal bij de top van een heuvel staan daar nog twee Chinese jongens en een wat vreemde oudere man met een lange broek, lange mouwen, handschoenen, een zonnebril en een paraplu tegen de zon, ik kreeg het idee dat hij op deze berg woonde. Ze vragen of ik met ze mee ga naar de volgende top en vertellen me de oorsprong van de bijnaam voor deze heuvels, namelijk schone slaapster. De heuvels stellen alle hobbels en rondingen van een liggende vrouw voor en wij waren nu op weg naar de rechter borst. Eenmaal aangekomen bood deze vreemde man een foto te maken, hij wist precies hoe ik moest staan, zonnebril op, buik in, borst vooruit, en broek in zo'n plooi dat het lijkt alsof je een enorme piemel hebt. Verschrikkelijke foto! Samen met de twee Chinese jongens daalde ik de berg weer af, langs poorten, kleine tempels en door grotten tot we weer bij de entree kwamen waar ik weer met de bus de berg af ging.
Weer terug in Kunming doe ik dan toch nog een wandeling door de stad, wanneer ik bij de winkelstraat kom zie ik de groep Belgen, die gisteren verantwoordelijk was voor een Belgische invasie in mijn hostel. Het zijn studenten uit Antwerpen die de komende weken hier zullen vertoeven voor een summer school aan de universiteit. Aangezien ik geen duidelijk plan meer had voor de rest van de dag sluit ik me bij hun aan. Het is een gezellig stel maar ik ben blij dat ik niet met zo'n grote groep heb gereisd aangezien je continu op elkaar aan het wachten bent en in een uur ongeveer 50 meter hebt afgelegd. Nooit gedacht dat ik nog wat zou leren over de bizarre Belgische cultuur op mijn reis door China, dat ze denken dat een prei Belgisch is, dat ze mayonnaise ongeveer net zoveel missen als hun familie, de angst voor een eventueel bombardement in België wanneer Trump aan de macht komt, en in het bijzonder het grote gemis van een Burger King in België met als gevolg tripjes naar Eindhoven om een Whopper te kunnen eten. Ik reis al een maand rond in China waarbij ik me op zoveel momenten heb verbaasd en dan kom je er ineens achter dat ze zo dichtbij huis toch veel gekker zijn.
