Dag 32: Lucky airlines

10 juli 2016 - Xi'an, China

Vandaag vlieg ik van Kunming naar Xi`an, de eerste en enige binnenlandse vlucht. Mijn vlucht is echter pas om drie uur 's middags wat me nog wel een paar uur in Kunming geeft. Ik wilde toch wel de twee pagodes in de stad zien maar wanneer ik een busrit en wandeling verder uitkijk op twee in hoge steigers gehulde pagodes besef ik dat ik ook niet heel veel gemist had als ik hier niet heen was gegaan. Na in vogelvlucht door het Kunming museum gerend te zijn is het alweer tijd om terug te gaan naar mijn hostel en mijn weg te vinden naar het vliegveld. Ik was ervan overtuigd dat ik ruim op tijd zou zijn, maar goed het loopt niet altijd zoals gepland, zeker in China niet. Het is ongeveer een kwartier lopen van het hostel naar de airport shuttle halte waar ik de bus net weg zie gaan wanneer ik aankom en dus weer lekker kan wachten tot de volgende waardoor ik met nog ruim een uur voor mijn vlucht aankom op het vliegveld. Het vliegveld ligt ten oosten van de stad en is opgebouwd uit rijen. Je begint met in de rij staan voor de ingang, dan in de rij voor de eerste security check en vervolgens in de rij bij de incheckbalie. Hoewel mijn ticket zeker niet goedkoop was en ik ervan uitging dat ik mijn baggage gewoon in kon checken had ik natuurlijk wel kunnen verwachten dat de vliegmaatschappij Lucky Airlines een budget maatschappij zou zijn waarbij je weer lekker bij mag betalen voor je baggage. Dit kan natuurlijk niet bij de balie zelf maar met een bonnetje in je hand kan je weer in een andere rij gaan staan om je portemonnee uit te schudden voor een bewijs dat je betaald hebt. Met het bewijs ga ik weer terug naar de balie om mijn paspoort op te halen met het idee dat mijn tas intussen al op weg was naar het ruim van het vliegtuig. Niets bleek echter minder waar wanneer ik bij de balie niet mijn paspoort terugkreeg maar slechts een stempel op mijn bonnetje en de opdracht mijn tas weer ergens ander achter een glazen wand op te halen. Dit begon me toch wel redelijk te irriteren en de tijd begon ook wel te dringen. Met mijn tas ging ik weer terug naar de incheck balie waar ik ondertussen al schijt had aan alle rijen en met een mensen ik heb haast gelaatsuitdrukking mezelf een weg naar voren baande. Daar zag ik mijn tas weer over de lopende band gaan, eindelijk was het dan gelukt dacht ik, totdat er ineens allemaal oranje zwaailichten hun werk gingen doen en mijn tas in plaats van naar het vliegtuig weer naar die ruimte achter de glazen wand ging, kon ik dus weer terug. Aanleiding voor al die lampjes, blijkbaar is het hier in China bij binnenlandse vluchten om een of andere duistere reden niet toegestaan om een aansteker in je ingecheckte baggage te hebben. Met het idee dit hele vliegveld in brand te steken als ik weer word terug gestuurd, wat overigens een stuk lastiger is nu zonder aansteker, ga ik weer terug naar de incheckbalie. Eindelijk is alles goed en krijg ik mijn paspoort terug. En dan is het nu tijd voor de volgende rij, voor de volgende security check. Het boarden is intussen al lang begonnen, maar aangezien het een relatief klein vliegveld is schat ik zo in dat ik nog wel genoeg tijd heb tot ik bij de betreffende gate aankom en zie dat de gate is veranderd en ik aan de andere kant moet zijn. Ok dan is het nu toch tijd geworden om maar eens te gaan rennen. Dit zijn ook meteen de momenten dat iedereen besluit extra in de weg te gaan staan, maar uiteindelijk kom ik hijgend met nog zeker een paar minuten speling aan bij mijn vliegtuig. Leuk die vliegvelden hier!

Het duurt slechts een uur of twee voor we beginnen aan de afdaling en aankomen in Xi'an. Het vliegveld ligt daar uiteraard ook buiten de stad dus bel ik mijn hostel om te vragen hoe ik daar vanaf het vliegveld kom. Als je dan antwoordt met 'neem een taxi' ben je dus niet behulpzaam. Een shuttle bus en metro later kom ik aan bij mijn hostel. Op het eerste gezicht lijkt Xi'an een leuke stad met als een van de weinige steden in China een intacte stadsomwalling. Maar goed dat zie ik nog wel, ik wil eigenlijk maar een ding op dat moment want ik barstte van de honger.