Dag 4: Van Shanghai tot Hangzhou

Het regent. Het regende de hele nacht ook al. Vandaag verruil ik Shanghai voor Hangzhou. Het treinstation in Shanghai is groot, het heeft wat weg van een vliegveld met zijn grote vertrekhal, bagagecheck, metaaldetectors en mensen met reusachtige koffers. Ondanks dat de vrouw bij het loket wel een beetje Engels kan wijs ik bij het kopen van een kaartje voor de zekerheid in mijn lonely planet waar ik naartoe wil, bang dat ik de plaatsnaam niet goed uitspreek en ergens in een gehucht in de polder terecht kom. Het is ongeveer een uur met de trein. Het had ook niet veel langer moeten duren met naast me een stinkende asociaal breed zittende oude man die continu met me aan het meekijken was op mijn tablet en het daarom dus nodig vond ook nog eens even goed mijn kant op te leunen. In mijn hostel ontmoet ik een paar Chinezen met wie ik de stad in ga, een van hen woont al een paar jaar in Singapore en kan wel redelijk Engels. Onderweg proberen ze me wat woordjes Chinees bij te brengen, maar het gaat ongeveer net zo goed als Bambi die op het ijs probeert te staan. We komen langs het bekende West Lake, een galerie voor Chinese designproducten en een bar waar ze natuurlijk ook gewoon live het EK uitzenden. Terwijl ze me proberen te helpen met het uitstippelen van mijn reis door China begint mijn paranoia licht toe te slaan. Waarom zijn ze zo aardig, willen ze iets van me ofzo, gaan ze straks midden in de nacht mijn tas leegroven en wegvluchten? Tot er een bedelaar voorbij komt. De jongen had hem graag wat gegeven maar heeft geen contant geld omdat hij alles met zijn telefoon betaalt. Hij geeft hem de rest van de cheesecake die hij heeft besteld en vertelt me over de werkloosheid en armoede in China. Dit waren oprecht vriendelijke mensen. We eindigen op het dakterras van het hostel met wat muziek en een pak stroopwafels. Hun favoriete artiest: Taylor Swift. Hoe kan het ook anders. We are never ever ever getting back together!!!