Dag 6: De trein naar Xiamen

Vandaag ga ik naar Xiamen. Aangezien ik 's ochtends de pasjes van de fietsen nog terug moest brengen kon ik nog geen treinkaartjes kopen. Ik had namelijk geen idee hoe lang ik in de rij zou moeten staan en het leek erop alsof er nog meer dan genoeg kaartjes zouden zijn. De rij viel reuze mee, maar de lieve Engels sprekende vrouw was vandaag blijkbaar niet aanwezig. Met behulp van geplastificeerde kaarten met Engelse zinnen maakten ze me achter de balie duidelijk eerst langs de automaat te gaan. Ik moest namelijk het overgebleven saldo op elk pasje via een ingenieus apparaat op dat zelfde pasje zetten, het is me nog steeds een raadsel wat dat apparaat dan eigenlijk doet. Per pasje zou ik 278 yuan terugkrijgen, maar eenmaal bij de balie krijg ik in totaal 897 yuan terug. Nog iets wat ik niet begrijp, Chinese wiskunde. Eenmaal bij het station aangekomen blijkt bijna elke trein richting Xiamen vol te zitten, ik moet nog vier uur wachten. Genoeg tijd weer even terug de stad in te gaan. In de lonely planet werd er lyrisch gesproken over Hongshao dongpo rou, een varkensgerecht. Ik was toch wel erg benieuwd. Op tafel verschijnt een stoofpotje met daarin een vierkant gesneden stuk varkensvet en daaromheen wat stukjes vis. Of de schrijver heeft een hele slechte smaak, of hij wilde eens grappig zijn, of ik heb het verkeerde gekregen omdat ze wisten dat ik toch geen idee had wat ik zou moeten krijgen, of ik hoorde gewoon niet alles op te eten wat er lag, maar zo'n groot slijmerig stuk varkensvet wegwerken is dus echt helemaal niet lekker! Weer terug op het station maakte ik me op voor de 7 urige treinrit. Ik had een plek bij het gangpad wat ik normaal heel fijn vind in het vliegtuig maar nu ik de voorbijschietende natuur van China geblokkeerd zag worden door twee op hun telefoon gerichte hoofden vond ik het toch wel een beetje jammer. Na een busrit vanaf het station van nog ruim een uur kwam ik 's avonds laat bij mijn hostel aan. Bestemming bereikt.